(Mt 7, 7-12)
Jezus powiedział do swoich uczniów: „Proście, a będzie wam dane; szukajcie, a znajdziecie; kołaczcie, a otworzą wam. Albowiem każdy, kto prosi, otrzymuje; kto szuka, znajduje; a kołaczącemu otworzą. Gdy któregoś z was syn prosi o chleb, czy jest taki, który poda mu kamień? Albo gdy prosi o rybę, czy poda mu węża? Jeśli więc wy, choć źli jesteście, umiecie dawać dobre dary swoim dzieciom, to o ileż bardziej Ojciec wasz, który jest w niebie, da to, co dobre, tym, którzy Go proszą. Wszystko więc, co chcielibyście, żeby wam ludzie czynili, i wy im czyńcie. Albowiem to jest istota Prawa i Proroków”.
Refleksja:
Jezus przypomina nam o mocy ufnej modlitwy. Nie jest ona jedynie pustym wołaniem w próżnię – Bóg naprawdę słyszy nasze prośby. „Proście, a będzie wam dane” – te słowa to obietnica, ale i wezwanie do wiary. Ojciec Niebieski nie jest surowym sędzią, lecz kochającym Tatą, który pragnie dla nas dobra. Czy jednak nasze prośby są zgodne z Jego wolą? Czy szukamy tego, co prowadzi do prawdziwego szczęścia?
Jezus kończy tę naukę złotą zasadą: „Wszystko więc, co chcielibyście, żeby wam ludzie czynili, i wy im czyńcie”. Wielki Post to doskonały czas, by zastanowić się, czy traktujemy innych tak, jak sami chcielibyśmy być traktowani.
Św. Teresa z Ávili mówiła: „Bóg nigdy nie daje mniej, niż się Go prosi, ale zawsze daje więcej, niż się spodziewamy”. Może zamiast zamartwiać się niespełnionymi pragnieniami, warto dziś zauważyć, jak wiele już otrzymaliśmy? Nie bójmy się prosić, szukać i kołatać – Bóg zawsze odpowiada, choć czasem w sposób inny, niż się spodziewamy. 🙏
