Mt 13, 10-17
Uczniowie przystąpili do Jezusa i zapytali: „Dlaczego mówisz do nich w przypowieściach?” On im odpowiedział: „Wam dano poznać tajemnice królestwa niebieskiego, im zaś nie dano. Bo kto ma, temu będzie dodane, i w nadmiarze mieć będzie; kto zaś nie ma, temu zabiorą nawet to, co ma. Dlatego mówię do nich w przypowieściach, że patrząc, nie widzą, i słuchając, nie słyszą ani nie rozumieją. Tak spełnia się na nich przepowiednia Izajasza: „Słuchać będziecie, a nie zrozumiecie, patrzeć będziecie, a nie zobaczycie. Bo stwardniało serce tego ludu, ich uszy stępiały i oczy swe zamknęli, żeby oczami nie widzieli ani uszami nie słyszeli, ani swym sercem nie rozumieli, i nie nawrócili się, abym ich uzdrowił”. Lecz szczęśliwe oczy wasze, że widzą, i uszy wasze, że słyszą. Bo zaprawdę, powiadam wam: Wielu proroków i sprawiedliwych pragnęło ujrzeć to, na co wy patrzycie, a nie ujrzeli; i usłyszeć to, co wy słyszycie, a nie usłyszeli”.
Refleksja:
Jezus nie mówi w przypowieściach po to, by coś ukryć, ale by dotrzeć głębiej – do tych, którzy chcą słuchać naprawdę. Serce zamknięte, przyzwyczajone tylko do tego, co powierzchowne, nie zauważy działania Boga. Ale ten, kto szuka z wiarą, otrzyma więcej, niż się spodziewa. Tylko serce, które pozostaje wrażliwe, potrafi widzieć obecność Boga w prostych sprawach. Dlatego Jezus nie mówi o oczach i uszach jako o zmysłach, ale jako o przestrzeni łaski. Jeśli naprawdę słuchasz słowa Bożego, zaczynasz inaczej widzieć świat, ludzi i samego siebie.
Dziś warto sobie przypomnieć, że Ewangelia nie jest zagadką do rozwiązania, ale zaproszeniem do życia pełnego światła. Kto patrzy oczami wiary, ten widzi więcej.
Wezwanie na dziś:
Zrób dziś prostą rzecz – zanim otworzysz jakąkolwiek wiadomość, wiadomość głosową, artykuł czy rozmowę, pomyśl: czy moje serce jest gotowe, by usłyszeć, co Bóg chce mi powiedzieć przez to, co zwykłe? Poproś dziś w modlitwie: „Panie, spraw, abym nie tylko słuchał, ale rozumiał”. To może zmienić wszystko.
