(Mt 21, 33-43. 45-46)
Jezus powiedział do arcykapłanów i starszych ludu: „Posłuchajcie innej przypowieści: Był pewien gospodarz, który założył winnicę. Otoczył ją murem, wykopał w niej tłocznię, zbudował wieżę, w końcu oddał ją w dzierżawę rolnikom i wyjechał. Gdy nadszedł czas zbiorów, posłał swoje sługi do rolników, by odebrali plon jemu należny. Ale rolnicy chwycili jego sługi i jednego obili, drugiego zabili, trzeciego zaś ukamienowali. Wtedy posłał inne sługi, więcej niż za pierwszym razem, lecz i z nimi tak samo postąpili. W końcu posłał do nich swego syna, tak sobie myśląc: Uszanują mojego syna. Lecz rolnicy, zobaczywszy syna, mówili do siebie: „To jest dziedzic; chodźcie, zabijmy go, a posiądziemy jego dziedzictwo”. Chwyciwszy go, wyrzucili z winnicy i zabili. Kiedy więc przybędzie właściciel winnicy, co uczyni z owymi rolnikami?” Rzekli Mu: „Nędzników marnie wytraci, a winnicę odda w dzierżawę innym rolnikom, takim, którzy mu będą oddawali plon we właściwej porze”. Jezus im rzekł: „Czy nigdy nie czytaliście w Piśmie: „Ten właśnie kamień, który odrzucili budujący, stał się głowicą węgła. Pan to sprawił, i jest cudem w naszych oczach”. Dlatego powiadam wam: królestwo Boże będzie wam zabrane, a dane narodowi, który wyda jego owoce”. Arcykapłani i faryzeusze, słuchając Jego przypowieści, poznali, że o nich mówi. Toteż starali się Go pochwycić, lecz bali się tłumów, ponieważ miały Go za proroka.
Refleksja:
W przypowieści o winnicy Jezus ukazuje ludzi, którzy zostali obdarzeni wielkim zaufaniem Boga, ale zamiast odpowiedzieć na to zaufanie wdzięcznością, stają się niewdzięczni i agresywni. Gospodarz winnicy, będący symbolem Boga, wyposażył rolników w wszystko, czego potrzebowali do owocnej pracy – ziemię, ochronę, narzędzia. Jednak ci, zamiast wywiązywać się ze swojego obowiązku, źle traktują sługi gospodarza, a w końcu odrzucają samego syna, który miał przywrócić porządek.
Jezus pokazuje tu, jak grzech niewdzięczności prowadzi do tragicznych konsekwencji. To obraz tych, którzy odrzucają Boże zaproszenie, nie przyjmują Jego nauk i nie realizują misji, którą Bóg im powierzył. Zamiast owoców życia w wierze, popełniają błąd, który kończy się utratą Bożego Królestwa.
„Ten właśnie kamień, który odrzucili budujący, stał się głowicą węgła” – to odniesienie do Jezusa, który choć odrzucony przez wielu, staje się fundamentem zbawienia. Jego życie, śmierć i zmartwychwstanie stanowią kamień węgielny, na którym opiera się nasze zbawienie.
Św. Augustyn mówił: „Bóg stworzył człowieka wolnym, by mógł go znaleźć i poszukać w wolności.” W tej przypowieści Jezus przypomina nam, że Bóg obdarzył nas wolnością i odpowiedzialnością. To, jak żyjemy, jak odpowiadamy na Jego wezwanie, ma ogromne znaczenie. Wielki Post to doskonały czas, by zastanowić się, czy jako „rolnicy” Bożej winnicy dajemy owoce, które On oczekuje, czy może odrzucamy Jego wezwania, tak jak niewdzięczni rolnicy w przypowieści. Warto zadać sobie pytanie, jak w naszym życiu wyglądają owoce miłości, przebaczenia i wiary. Czy jesteśmy gotowi, by przyjąć Boży plan w pełni?
