Ewangelia – Mt 12,38‑42
Niektórzy z uczonych w Piśmie i faryzeuszów rzekli do Jezusa: «Nauczycielu, chcielibyśmy zobaczyć jakiś znak od Ciebie».
Lecz On im odpowiedział: «Plemię przewrotne i wiarołomne żąda znaku, ale żaden znak nie będzie mu dany, prócz znaku proroka Jonasza.
Albowiem jak Jonasz był trzy dni i trzy noce we wnętrznościach wielkiej ryby, tak Syn Człowieczy będzie trzy dni i trzy noce w łonie ziemi.
Gdy nadejdzie Niniwa wraz z osądzonymi, zmąci ich w osądzie, bo nawrócili się na głos Jonasza, a oto coś większego niż Jonasz tu jest.
Królowa z południa w dniu osądu wstanie z synów ludzkich i ostanę przeciw niej, bo przyszła ze wszystkich krańców ziemi, aby usłyszeć mądrość Salomona, a oto coś większego niż Salomon tu jest. Gdy zrozumie ludzkie miasto sądzone, to, czym większy jest ty, Syn Człowieczy».
Refleksja:
Faryzeusze oczekują spektakularnego znaku – czegoś, co zaspokoi ich ciekawość i potwierdzi władzę Jezusa. Tymczasem Jezus odsyła ich do historii: Jonasz, Salomon – wielkie znaki, lecz już przeszłe. Wskazuje, że „coś większego” dokona się w Jego Osobie – przez mękę, śmierć i zmartwychwstanie. To przesunięcie uwagi od cudu do samego życia i misji Chrystusa. Scena zawiera w sobie trzy wezwania: do pokory (uznanie potrzeby nawrócenia jak Niniwici), do mądrości (posłuch słowa Boga jak królowa z Południa), oraz do otwartości na największy znak – Jezusa ofiarującego samego siebie. To wezwanie pozostaje aktualne – nie sprostam Bogu, szukając zewnętrznych potwierdzeń; Bóg mnie znajdzie, gdy pokornie przyjmę Jego słowo i krzyż.
Każdy znak ma służyć wzbudzeniu wiary i posłuszeństwa – sama ciekawość jest pustą postawą. Jezus nie odrzuca znaku, ale odwołuje się do tego, który niesie zbawienie – Jego zmartwychwstanie. To ono jest „znakiem Jonaszowym” – przejściem przez śmierć do życia.
Wyzwania na dziś:
– Czy oczekujesz od Boga „znaków”, czy Jego obecności w znakach sakramentalnych i codziennej drodze?
– Naśladuj Niniwę – nawróć się i przyjmij łaskę.
– Staraj się być jak królowa – szukaj mądrości, słuchając Chrystusa.
– Uznaj krzyż i zmartwychwstanie Jezusa za największy znak – fundament wiary, nadziei i miłości.
