(J 14,6-14)
Jezus powiedział do Tomasza: Ja jestem drogą i prawdą, i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie. Gdybyście Mnie poznali, znalibyście i mojego Ojca. Ale teraz już Go znacie i zobaczyliście. Rzekł do Niego Filip: Panie, pokaż nam Ojca, a to nam wystarczy. Odpowiedział mu Jezus: Filipie, tak długo jestem z wami, a jeszcze Mnie nie poznałeś? Kto Mnie zobaczył, zobaczył także i Ojca. Dlaczego więc mówisz: Pokaż nam Ojca? Czy nie wierzysz, że Ja jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie? Słów tych, które wam mówię, nie wypowiadam od siebie. Ojciec, który trwa we Mnie, On sam dokonuje tych dzieł. Wierzcie Mi, że Ja jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie. Jeżeli zaś nie – wierzcie przynajmniej ze względu na same dzieła. Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Kto we Mnie wierzy, będzie także dokonywał tych dzieł, których Ja dokonuję, owszem, i większe od tych uczyni, bo Ja idę do Ojca. A o cokolwiek prosić będziecie w imię moje, to uczynię, aby Ojciec był otoczony chwałą w Synu. O cokolwiek prosić mnie będziecie w imię moje, Ja to spełnię.
Refleksja:
Jezus nie mówi, że zna drogę – On nią jest.
Nie tylko uczy prawdy – On jest Prawdą.
Nie tylko daje życie – On jest Życiem.
„Kto Mnie zobaczył, zobaczył także i Ojca” (J 14,9)
W Chrystusie objawia się cały Bóg – bliski, obecny, czuły.
Tylko przez Niego możemy dojść do Ojca. Tylko w Jego imię modlitwa ma moc.
A jeśli w Niego wierzymy – On może przez nas czynić cuda.
Czy naprawdę widzę w Jezusie Ojca? Czy wierzę, że przez wiarę mogę dokonywać Jego dzieł?
„O cokolwiek prosić Mnie będziecie w imię moje, Ja to spełnię” – ufajmy i módlmy się z wiarą.
