Mt 19, 16-22
Pewien człowiek podszedł do Jezusa i zapytał: „Nauczycielu, co dobrego mam czynić, aby otrzymać życie wieczne?” Odpowiedział mu: „Dlaczego Mnie pytasz o dobro? Jeden tylko jest Dobry. A jeśli chcesz osiągnąć życie, zachowuj przykazania”. Zapytał Go: „Które?” Jezus odpowiedział: „Oto te: Nie zabijaj, nie cudzołóż, nie kradnij, nie zeznawaj fałszywie, czcij ojca i matkę oraz miłuj swego bliźniego jak siebie samego”. Odrzekł Mu młodzieniec: ” Przestrzegałem tego wszystkiego, czego mi jeszcze brakuje?” Jezus mu odpowiedział: „Jeśli chcesz być doskonały, idź, sprzedaj, co posiadasz, i daj ubogim, a będziesz miał skarb w niebie. Potem przyjdź i chodź za Mną!” Gdy młodzieniec usłyszał te słowa, odszedł zasmucony, miał bowiem wiele posiadłości.
Refleksja:
Do Jezusa przychodzi młody człowiek z bardzo ważnym pytaniem: „Co dobrego mam czynić, aby otrzymać życie wieczne?”. Widać w nim szczerość i pragnienie czegoś więcej. On nie zadowala się tylko codziennością. Szuka drogi do pełni życia. Jezus odpowiada mu jasno: zachowywać przykazania, kochać Boga i bliźniego. Młodzieniec mówi, że to czyni. A jednak czuje, że to wciąż nie wystarczy. Właśnie wtedy Jezus dotyka najgłębszej prawdy o nim: „Jeśli chcesz być doskonały, idź, sprzedaj, co posiadasz, i daj ubogim. Potem przyjdź i chodź za Mną”.
To zaproszenie jest niezwykle piękne, ale zarazem trudne. Jezus nie żąda tylko przestrzegania przepisów. On zaprasza do wolności serca. Wskazuje na to, co naprawdę krępuje tego młodzieńca: przywiązanie do dóbr. Ewangelia mówi, że „odszedł zasmucony, miał bowiem wiele posiadłości”. Ten fragment uderza mocno, bo stawia pytanie każdemu z nas: co jest moim bogactwem, którego nie chcę zostawić, by pójść za Jezusem?
Wezwanie na dziś
Zrób dziś mały krok w wolności: zrezygnuj z jednej rzeczy, do której jesteś przywiązany, i ofiaruj ją Bogu lub drugiemu człowiekowi. Nie bój się zostawić tego, co cię więzi. Jezus daje w zamian życie w pełni, a tego nie kupisz za żadne bogactwo.
