Łk 1, 26-38
Bóg posłał anioła Gabriela do miasta w Galilei, zwanego Nazaret, do Dziewicy poślubionej mężowi, imieniem Józef, z rodu Dawida; a Dziewicy było na imię Maryja. Anioł wszedł do Niej i rzekł: „Bądź pozdrowiona, pełna łaski, Pan z Tobą, błogosławiona jesteś między niewiastami”. Ona zmieszała się na te słowa i rozważała, co miałoby znaczyć to pozdrowienie. Lecz anioł rzekł do Niej: „Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus. Będzie On wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da Mu tron Jego praojca, Dawida. Będzie panował nad domem Jakuba na wieki, a Jego panowaniu nie będzie końca”. Na to Maryja rzekła do anioła: „Jakże się to stanie, skoro nie znam męża?” Anioł Jej odpowiedział: „Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego osłoni Cię. Dlatego też Święte, które się narodzi, będzie nazwane Synem Bożym. A oto również krewna Twoja, Elżbieta, poczęła w swojej starości syna i jest już w szóstym miesiącu ta, która uchodzi za niepłodną. Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego”. Na to rzekła Maryja: „Oto ja służebnica Pańska, niech mi się stanie według twego słowa”. Wtedy odszedł od Niej anioł.
Refleksja:
Scena zwiastowania to jedno z najbardziej poruszających spotkań Boga z człowiekiem w całym Piśmie Świętym. W ciszy Nazaretu Bóg wypowiada swoje „tak” wobec świata, a Maryja odpowiada swoim „tak” wobec Boga. To dialog dwóch wolności: Bożej i ludzkiej. Maryja nie wszystko rozumie, ale ufa. Jej pytanie: „Jakże się to stanie?” nie wynika z braku wiary, lecz z pragnienia zrozumienia, jak może współpracować z Bożym planem. Odpowiedź anioła: „Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego”, staje się kluczem do zaufania w każdej sytuacji, gdy po ludzku coś wydaje się nie do zrealizowania.
Zwiastowanie przypomina, że Bóg wchodzi w zwyczajność życia, w skromność, w cichość. Nie szuka wielkich miejsc ani głośnych wydarzeń. Szuka serca gotowego powiedzieć: „Niech mi się stanie”.
Wezwanie na dziś
Spróbuj dziś odpowiedzieć Bogu jak Maryja: nie pytaniem „dlaczego?”, lecz słowem „tak”. Może właśnie przez twoją zgodę Bóg zechce rozpocząć coś nowego w świecie.
