Łk 6,20-26
W owym czasie Jezus podniósł oczy na swoich uczniów i mówił: „Błogosławieni jesteście wy, ubodzy, albowiem do was należy królestwo Boże. Błogosławieni wy, którzy teraz głodujecie, albowiem będziecie nasyceni. Błogosławieni wy, którzy teraz płaczecie, albowiem śmiać się będziecie. Błogosławieni będziecie, gdy ludzie was znienawidzą i gdy was wyłączą spośród siebie, gdy was zelżą i z powodu Syna Człowieczego podadzą w pogardę wasze imię jako niecne: cieszcie się i radujcie w owym dniu, bo wielka jest wasza nagroda w niebie. Tak samo bowiem przodkowie ich czynili prorokom. Natomiast biada wam, bogaczom, bo odebraliście już pociechę waszą. Biada wam, którzy teraz jesteście syci, albowiem głód cierpieć będziecie. Biada wam, którzy się teraz śmiejecie, albowiem smucić się i płakać będziecie. Biada wam, gdy wszyscy ludzie chwalić was będą. Tak samo bowiem przodkowie ich czynili fałszywym prorokom”.
Refleksja:
Błogosławieństwa to serce Ewangelii, ale brzmią jak paradoks. Jezus mówi: szczęśliwi ubodzy, głodni, płaczący, prześladowani. To przeczy temu, co podpowiada świat. Dlaczego? Bo prawdziwe szczęście nie zależy od tego, co mamy czy jak nas oceniają inni, ale od tego, czy jesteśmy blisko Boga. On obiecuje, że ostatnie słowo należy do Niego. Tam, gdzie jest ból i strata, On przygotowuje pełnię i radość.
„Biada wam” to nie groźba, ale ostrzeżenie. Kto zatrzyma się na wygodzie, bogactwie czy ludzkiej chwale, ten łatwo zgubi sens. Jezus pokazuje, że prawdziwe życie to coś więcej niż sukcesy i przyjemności. To Ewangelia, która odwraca perspektywę. Zaprasza, byśmy uczyli się patrzeć na swoje trudności nie tylko jak na ciężar, ale jak na drogę, na której Bóg może objawić swoją moc.
Wezwanie na dziś
Spójrz na jedną trudność w swoim życiu i spróbuj zobaczyć w niej miejsce działania Boga. Zamiast narzekać, powiedz: „Jezu, ufam, że tu też jesteś ze mną”.
